Δώστε ξεχωριστό χρώμα σε κάθε καλοκαιρινή στιγμή σας με τη Κατασκευή Δαχτυλίδι Ανεμόμυλος.
Κατασκευή Δαχτυλίδι Ανεμόμυλος
Υλικά Κατασκευής:
χαρτί, σύρμα πίπας, λεπτό σύρμα, χάντρες
Στάδια:
Κόψτε από το χαρτί ένα τετράγωνο περίπου 4×4 εκ. Σχεδιάστε τις διαγώνιους και ανοίξτε μια μικρή τρύπα με μια πινέζα εκεί που τέμνονται . Κόψτε στη διαγώνιο 1,5 εκ. από την κάθε γωνία. Τρυπήστε με την πινέζα τις 4 γωνίες δίπλα στη διαγώνιο εναλλάξ. Κόψτε ένα κομματάκι από το λεπτό σύρμα και περάστε το στο σύρμα πίπας, διπλώνοντας το. Περάστε στο σύρμα πίπας μια μικρή χάντρα . Στη συνέχεια περάστε το χαρτάκι από την τρύπα του κέντρου και μετά περάστε μία – μία τις τρύπες στις γωνίες λυγίζοντας τες προς τα μέσα . Περάστε τη δεύτερη χάντρα στερεώνοντας τη λυγίζοντας το σύρμα και σχηματίζοντας ένα γαντζάκι στο τελείωμα . Τυλίξτε το σύρμα πίπας γύρω από το δάχτυλό σας και το δαχτυλίδι σας είναι έτοιμο.
Γνωρίζατε ότι:
Ο πρώτος ανεμόμυλος σχεδιάστηκε από τον Ήρωνα τον 1o μ. Χ. αιώνα. Ήταν οριζόντιου άξονα περιστροφής και είχε τέσσερα πτερύγια. Στην Ελλάδα η χρήση των ανεμόμυλων υπήρξε αρκετά εκτεταμένη, λόγω του πλούσιου αιολικού δυναμικού της χώρας. Αν και είχαν εμφανιστεί πολλούς αιώνες πριν, η χρήση τους καθιερώθηκε κατά τη Βυζαντινή περίοδο, γνωρίζοντας ακόμα μεγαλύτερη διάδοση κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, κυρίως στο ανατολικό Αιγαίο αλλά και στην ενδοχώρα. Κατά κανόνα στεγάζονταν σε κυλινδρικά, πέτρινα, διώροφα κτίρια. Στον επάνω όροφο βρισκόταν ο άξονας και το σύστημα μετάδοσης της κίνησης, ενώ στον κάτω όροφο γινόταν η άλεση και αποθήκευση των σιτηρών. Τα πτερύγιά τους ήταν πάνινα, 5-15 μέτρα σε μήκος και πλάτος το 1/5 του μήκους τους. Ένας ανεμόμυλος μπορούσε να αλέσει 20-70 κιλά σιτηρών την ώρα, ανάλογα με την ένταση και τη φορά του ανέμου. Σήμερα οι περισσότεροι ανεμόμυλοι έχουν ερειπωθεί και διατηρούνται ελάχιστοι, κυρίως για τουριστικούς λόγους.
