Οι ιώσεις, εποχιακές ή μη αφορούν στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα και ταλαιπωρούν συχνά τα παιδιά, κυρίως το Φθινόπωρο και τον Χειμώνα. Ο οργανισμός των παιδιών δεν έχει αναπτύξει ακόμα πλήρως το ανοσοποιητικό τους σύστημα και έτσι είναι ευπρόσβλητα σε μεγαλύτερο φάσμα ιών κρυολογήματος. Δεν χρειάζεται όμως πανικός. Ιώσεις περνάμε όλοι. Η αντιμετώπισή τους είναι απλή.
Που οφείλονται;
Για το κοινό κρυολόγημα ενοχοποιούνται πολλοί διαφορετικοί ιοί που προσβάλλουν το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα. Οι κυριότεροι είναι οι ρινοϊοί και ο αναπνευστικός συγκυριακός ιός. Για τη γρίπη ενοχοποιούνται οι διάφοροι τύποι του ομώνυμου ιού (π.χ., ιός γρίπης τύπου Α, Β ή C).
Πως μεταδίδονται;
Δυστυχώς οι ιώσεις μεταδίδονται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Τα συμπτώματα αρχίζουν μία με τρεις μέρες μετά την επαφή με κάποιον ασθενή. Η μετάδοση αρχίζει 24 ώρες πριν από την έναρξη των συμπτωμάτων και συνεχίζεται μέχρι την υποχώρησή τους.
Πως εκδηλώνονται;
Είναι σχετικά εύκολο να καταλάβουμε την παιδική ίωση. Σχεδόν πάντα, εκδηλώνεται με πονόλαιμο, βήχα, συνάχι και μέτριο πυρετό. Στα μικρότερα παιδιά ο πυρετός πολλές φορές είναι υψηλότερος. Διαρκεί περίπου τρεις ημέρες και ακολουθεί η ύφεση όλων των υπόλοιπων συμπτωμάτων, εκτός από το βήχα και το συνάχι, που επιτείνονται και διαρκούν τέσσερις με πέντε μέρες ακόμα. Δεν χρειάζεται ανησυχία αν παρατηρήσουμε τα παιδικά μάτια να δακρύζουν. Η δακρύρροια είναι ένα σύνηθες φαινόμενο σε αρκετά παιδιά.
Πως να τις αντιμετωπίσετε;
Γενικά τα παιδιά χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας δεν χρειάζονται ειδική θεραπεία. Αυτή συνήθως περιλαμβάνει την ανάπαυση, τη χορήγηση αντιπυρετικών, τις ενσταλάξεις φυσιολογικού ορού στη μύτη και την αύξηση της υγρασίας του περιβάλλοντος. Σε περίπτωση υψηλού πυρετού ένα δροσερό ντους θα ανακουφίσει τον ασθενή. Επίσης η λήψη πολλών υγρών θα βοηθήσει στην αποφυγή πιθανής αφυδάτωσης που μπορεί να προκληθεί από τον υψηλό πυρετό.
Πότε πρέπει να απευθυνθείτε σε γιατρό;
Οι παιδικές ιώσεις έρχονται και φεύγουν γρήγορα. Ένα μικρό συνάχι δεν είναι ανησυχητικό. Όμως, αν το παιδί βήχει επίμονα και έχει πυρετό, πρέπει να εξεταστεί από τον παιδίατρό του. Γιατί όσο απλή και αν ακούγεται η λέξη ίωση, δεν μπορείτε να βγάλετε μόνοι σας διάγνωση. Μια πνευμονία, για παράδειγμα, ξεκινάει με τον ίδιο τρόπο. Δεν είναι σκόπιμο να ζητάμε από τον παιδίατρό να μας δώσει από το τηλέφωνο μια συνταγή για το βήχα του παιδιού μας. Παρόλο που ο βήχας αυτός τις περισσότερες φορές είναι ένας απλός ερεθιστικός βήχας, μπορεί συχνά να είναι και μια κρίση άσθματος ή κάτι σοβαρότερο. Δεν ξεχνάμε επίσης ότι αν δοθεί ένα φάρμακο στην τύχη, από τύχη και μόνο θα περάσει και ο βήχας του παιδιού.
Τι πρέπει να προσέξετε;
Η χορήγηση ρινικών αποσυμφορητικών γίνεται μόνο κατόπιν σύστασης του παιδίατρου και γενικά πρέπει να αποφεύγεται σε ήπιες περιπτώσεις.
Τα αντιβιοτικά δεν θεραπεύουν τις ιώσεις και δεν μειώνουν τη διάρκεια της νόσου.
Η φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος κυμαίνεται μεταξύ 36,2-37 βαθμών Κελσίου.
Πριν από τη χορήγηση αντιπυρετικού στο παιδί σιγουρευόμαστε για την ημερομηνία λήξης και τη σωστή μέχρι τότε συντήρησή του.
Αν το παιδί συναχωθεί και παραπονεθεί για πόνο στο αφτί, είναι πολύ πιθανό να έχει πάθει ωτίτιδα. Οι περισσότερες από αυτές συμβαίνουν αφού το παιδί μπουκωθεί ή έχει καταρροή.